پرکردگی دندان برای بازسازی دندانی که به دلیل پوسیدگی، شکستگی یا لب‌پریدگی آسیب دیده است، استفاده می‌شود. این فرایند شامل تمیز کردن ناحیه آسیب‌دیده یا پوسیده و سپس پر کردن آن با ماده‌ای است که شکل و عملکرد دندان را بازسازی می‌کند.

• پرکننده های آمالگام نقره ای : بادوام و معمولاً برای حفره های بزرگتر استفاده می شود.
• پرکننده های کامپوزیت : پرکردگی های همرنگ دندان برای دندان های جلویی یا نواحی قابل مشاهده ایده آل هستند.
• پرکننده های سرامیکی : ظاهری شبیه دندان های طبیعی دارند و بادوام هستند.
• پرکننده های گلاس آینومر : بیشتر برای کودکان استفاده می شود. فلوراید را برای تقویت دندان آزاد می کند اما به اندازه انواع دیگر بادوام نیست.

• آمالگام نقره ای : به دلیل استحکام و دوام برای حفره های بزرگ در دندان های عقبی استفاده می شود.
• پرکننده های کامپوزیت : برای نواحی قابل مشاهده، به ویژه در دندان های جلویی، بهترین گزینه برای ترکیب یکپارچه با دندان های طبیعی.
• پرکننده های سرامیکی : برای حفره های بزرگتر در نواحی قابل مشاهده مناسب است.
• گلس آینومر : اغلب برای پر کردن کودکان استفاده می شود، زیرا فلوراید آزاد می کند و به محافظت از دندان کمک می کند.

پرکردگی دندان برای بازسازی استحکام دندان پس از ایجاد پوسیدگی استفاده می‌شود. این حفره در دندان به باکتری‌ها اجازه می‌دهد تا بیشتر به داخل دندان نفوذ کرده و پوسیدگی را بزرگتر کنند. پرکردگی برای پر کردن حفره و بازسازی استحکام دندان استفاده می‌شود و در عین حال از ورود باکتری‌هایی که باعث بزرگ‌تر شدن پوسیدگی می‌شوند، جلوگیری می‌کند. بدون پرکردگی، دندان استحکام خود را از دست می‌دهد و ممکن است تکه‌هایی از آن جدا شده و ثبات ساختاری آن به خطر بیفتد. این امر می‌تواند منجر به از دست دادن دندان و نیاز به ایمپلنت دندانی، پل دندانی یا حتی دندان مصنوعی شود.

اگر پوسیدگی دندان درمان نشود، می‌تواند مشکلات جدی‌تری ایجاد کند. باکتری‌ها به نفوذ خود در دندان ادامه می‌دهند و پوسیدگی بزرگ‌تر می‌شود. این امر می‌تواند منجر به آسیب بیشتر به ساختار دندان، عفونت لثه و حتی آبسه دندانی شود. در مراحل پیشرفته‌تر، دندان ممکن است شکسته شده یا از دست برود. در این صورت، ممکن است نیاز به درمان‌های پرهزینه‌تری مانند ایمپلنت دندانی، پل دندانی یا دندان مصنوعی باشد. به همین دلیل، درمان به‌موقع پوسیدگی برای حفظ سلامت دهان و دندان و جلوگیری از مشکلات جدی‌تر ضروری است.

پرکردگی دندان معمولاً یک فرایند بدون درد است. برای بی‌حس کردن ناحیه از بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود تا در طول درمان هیچ دردی احساس نشود. بعد از درمان ممکن است کمی حساسیت را تجربه کنید، اما این حساسیت باید در عرض چند روز کاهش یابد.

زمانی که یک دندان نیاز به پرکردگی داشته باشد، ابتدا حفره تمیز می‌شود، تمام باکتری‌ها پاک شده و بخش‌های شکسته دندان برداشته می‌شوند. سپس لبه‌های دندان آماده می‌شود تا ماده پرکردگی به‌خوبی به دندان بچسبد. پس از آماده‌سازی دندان، با ماده پرکردگی آماده، دندان پر می‌شود و مهر و موم می‌شود. سپس شکل پرکردگی بررسی می‌شود تا اطمینان حاصل شود که گاز گرفتن دندان به درستی انجام می‌شود و جویدن و غذا خوردن تحت تأثیر پرکردگی قرار نخواهد گرفت. طول عمر پرکردگی تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند استحکام چسبندگی بین پرکردگی و دندان، نوع ماده استفاده‌شده و مراقبت‌های پس از درمان و بهداشت دهان و دندان قرار دارد.

هزینه پرکردگی دندان بستگی به نوع پرکردگی استفاده‌شده، اندازه پرکردگی و محل کلینیک دندانپزشکی دارد. پرکردگی آمالگام نقره‌ای اقتصادی‌ترین گزینه است، در حالی که پرکردگی کامپوزیت معمولاً هزینه بیشتری دارد به دلیل قیمت بالاتر مواد استفاده‌شده. اغلب بیمه‌های دندانپزشکی بخش زیادی از هزینه پرکردگی را پوشش می‌دهند یا در برخی موارد، تمام هزینه را می‌پردازند. برای سوالات مربوط به پوشش بیمه‌ای، با ارائه‌دهنده بیمه خود تماس بگیرید یا برای برآورد هزینه‌ها به دندانپزشک محلی خود مراجعه کنید.

بله، بیمه دندانپزشکی هزینه پرکردگی دندان را یا به‌طور کامل یا بخش زیادی از آن را پوشش می‌دهد. بیشتر شرکت‌های بیمه یک دفترچه تعرفه برای انواع پرکردگی‌های دندان که تایید شده‌اند، یا درصدی از هزینه را در سایت خود به‌صورت درخواست‌پذیر قرار می‌دهند. این اطلاعات شامل هزینه‌های تحت پوشش و میزان پوشش هر بیمه‌گر برای پرکردگی‌ها می‌باشد.

حتی اگر درد نداشته باشید، پوسیدگی‌ها همچنان می‌توانند آسیب‌های بلندمدت به دندان‌های شما وارد کنند. مهم است که هر چه زودتر پرکردگی انجام شود تا از بدتر شدن پوسیدگی جلوگیری شود.